Zgadzam sie, ta rozmowa z zona Whitakera na cmentarzu czy scena na plazy z Liotta i wnukiem byly zbedne i kiczowate, nie lubie jak ktos mi wciska taki "Chrzescijanski banal", lubie jak film konczy sie z pewnymi niedomowieniami, zamiast "zyli dlugo i szczesliwie )badz nieszczesliwie)".
Choc caly film w ostatecznosci zacny, klimatyczny i poruszajacy momentami